فوبیا
طبق اعلام انجمن روانپزشکی آمریکا ، هراسی ترس غیر منطقی و بیش از حد از یک موضوع یا وضعیت است. در اکثر موارد ، ترس شامل احساس خطر یا ترس از آسیب است. به عنوان مثال ، افراد مبتلا به آگورافوبیا می ترسند در یک مکان یا موقعیت غیرقابل اجتناب گیر بیفتند.
علائم ترس از طریق قرار گرفتن در معرض شیء یا وضعیت ترسیده یا بعضی اوقات صرفاً با فکر کردن در مورد جسم ترس دیده می شود. علائم معمول مرتبط با فوبیا عبارتند از:
سرگیجه ، لرزش و افزایش ضربان قلب
بی روح
حالت تهوع
حس غیر واقعی بودن
ترس از مرگ
مشروعیت با شیء ترسیده
در برخی موارد ، این علائم ممکن است به یک حمله اضطراب در مقیاس کامل تبدیل شود.
در پاسخ به این علائم ، برخی از افراد شروع به منزوی کردن می کنند که منجر به بروز مشکلات شدیدی در عملکرد در زندگی روزمره و حفظ روابط می شود.
در برخی موارد ، فرد به دلیل نگرانی مداوم از بیماری های تخیل یا مرگ قریب الوقوع ، ممکن است به دنبال مراقبت های پزشکی باشد.
انجمن روانپزشکی آمریکا فوبیا را به سه نوع مختلف طبقه بندی می کند:
هراس اجتماعی ترس از موقعیت های اجتماعی را شامل می شود. چنین هراسهایی شامل ترس شدید و فراگیر از موقعیتهای اجتماعی است. در برخی موارد ، این ترس ممکن است به یک نوع خاص از وضعیت اجتماعی مانند سخنرانی عمومی متمرکز شود. در موارد دیگر ، مردم ممکن است از ترس اینکه به نوعی خجالت بکشند ، از انجام هر کاری در مقابل سایر افراد ترس دارند.
Agoraphobia شامل ترس از گرفتار شدن در یک مکان یا موقعیت غیرقابل اجتناب است. در نتیجه ، فرد هراسان ممکن است شروع به اجتناب از چنین شرایطی کند. در برخی موارد ، این ترس می تواند آنقدر فراگیر و پرتلاطم شود که فرد حتی ترس از ترک خانه خود باشد.
فوبیای خاص شامل ترس از یک شی خاص (مانند مارها یا پروانه ها و پروانه ها) است. چنین هراسها معمولاً در یکی از چهار دسته مختلف قرار می گیرند: موقعیتی ، حیوانات ، پزشکی یا محیطی. چند نمونه از اشیاء ترس رایج شامل عنکبوت ها ، سگ ها ، سوزن ها ، بلایای طبیعی ، بلندی ها و پرواز است.
نمونه های بیشتر از چهار نوع عمده ترسهای خاص شامل موارد زیر است:
محیط طبیعی: ترس از صاعقه ، آب ، طوفان ، طوفان ، گردباد یا گل آلود.
حیوان: ترس از مارها ، جوندگان ، گربه ها یا پرندگان.
پزشکی: ترس از دیدن خون یا مراجعه به پزشک.
موقعیتی: ترس از پل ها ، ترک خانه یا رانندگی.
شیوع
فوبیا بسیار رایج است ، طبق گفته های انستیتوی ملی بهداشت روان ، هراس های اجتماعی حدود 7 درصد از آمریکایی های بالغ را در یک سال خاص تحت تأثیر قرار می دهند و هراس های خاص تقریباً 9 درصد را تحت تأثیر قرار می دهد. به طور کلی ، زنان بیش از مردان مبتلا هستند.
طبق دفترچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، تنها حدود 10٪ موارد گزارش شده از فوبیا به فوبیای مادام العمر تبدیل می شوند.
تعدادی از روشهای درمانی برای فوبیا وجود دارد ، و اثربخشی هر روش بستگی به شخص و نوع فوبیای آنها دارد.
در درمانهای مواجهه ، فرد به منظور کمک به آنها در غلبه بر ترس خود در معرض شیء ترس خود قرار می گیرد. یک نوع درمان در معرض سیلاب است ، که در آن بیمار برای مدت زمان طولانی بدون فرصتی برای فرار با جسم ترس مواجه می شود. هدف از این روش کمک به فرد است تا با ترس خود روبرو شود و درک کند که شیء ترس به آنها آسیب نمی رساند.
روش دیگری که اغلب در درمان فوبیا استفاده می شود ضد تهویه است. در این روش به فرد پاسخ جدیدی به شیء ترس داده می شود. به جای وحشت در مواجهه با موضوع یا وضعیت ترس ، فرد تکنیک های آرام سازی را برای جایگزینی اضطراب و ترس می آموزد. این رفتار جدید با پاسخ هراس قبلی ناسازگار است ، بنابراین واکنش هراس به تدریج کاهش می یابد. تهویه مطبوع غالباً در مورد افرادی که قادر به انجام درمانهای مواجهه نیستند ، استفاده می شود.
سرانجام ، برای مبتلایان به هراس اجتماعی ، داروهایی مانند دوز کم بنزودیازپین یا به طور بالقوه یک داروی ضد افسردگی (مانند یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRI) در ترکیب با درمان شناختی - رفتاری می تواند بسیار مفید باشد.
اگر فکر می کنید ممکن است فوبی داشته باشید ، لطفاً از یک درمانگر ، روانشناس یا روانپزشک مجاز استفاده کنید. شما سزاوار هستید که کنترل این ترس را کنترل کنید ، و می توانید با درمان مناسب همراه شوید