زولپیدم

زولپیدم

زولپیدم برای درمان مشکل خواب خاص (بی خوابی) در بزرگسالان استفاده می شود. اگر در خوابیدن مشکل دارید ، به شما کمک می کند سریعتر بخوابید ، بنابراین می توانید یک استراحت بهتر شب داشته باشید. زولپیدم متعلق به طبقه ای از داروها به نام آرام بخش-خواب آور است. این عمل روی مغز شما اثر آرامش بخش می گذارد.

این دارو معمولاً محدود به دوره های درمانی کوتاه مدت 1 تا 2 هفته یا کمتر است.

نحوه استفاده از زولپیدم

قبل از شروع مصرف زولپیدم و هر بار که مجدداً مجدداً مصرف می کنید ، راهنمای دارویی را بخوانید و در صورت وجود ، جزوه اطلاعات مربوط به بیمار تهیه شده توسط داروساز خود را تهیه کنید. اگر سوالی دارید ، از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.

معمولاً شبانه یک بار این دارو را از طریق دهان روی معده خالی انجام دهید. از آنجا که زولپیدم به سرعت کار می کند ، درست قبل از اینکه به رختخواب بروید ، آن را درست کنید. آن را با یا بعد از غذا میل نکنید زیرا به همان سرعت کار نخواهد کرد.

دوز کامل را مصرف نکنید ، مگر اینکه زمان خواب کامل شبانه حداقل 7 تا 8 ساعت داشته باشید. اگر قبل از آن باید از خواب بیدار شوید ، ممکن است دچار کمبود حافظه شوید و ممکن است با خیال راحت در انجام هرگونه فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد ، از قبیل رانندگی یا ماشین آلات عملیاتی ، مشکلی ایجاد کنید. (همچنین به بخش اقدامات احتیاطی مراجعه کنید.)

عوارض جانبی  زولپیدم و سایر داروها را افزایش می دهد

مصرف زولپیدم با داروهای خاص خطر عوارض جانبی شما را افزایش می دهد. این امر به این دلیل است که زولپیدم و این داروهای دیگر می توانند عوارض جانبی یکسانی داشته باشند. در نتیجه می توان این عوارض جانبی را افزایش داد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

داروهایی که هوشیاری شما را کاهش می دهند مانند ایمی پرامین و کلرپرومازین. اگر هر یک از این داروها را با زولپیدم مصرف کنید ، ممکن است آرام بخش و خواب آلودگی بیشتری داشته باشید.

افزایش عوارض جانبی زولپیدم

مصرف زولپیدم با داروهای خاص خطر ابتلا به عوارض جانبی زولپیدم را افزایش می دهد. این امر به این دلیل است که ممکن است میزان زولپیدم در بدن شما افزایش یابد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

آنتی بیوتیک هایی مانند کلاریترومایسین و اریترومایسین

داروهای مورد استفاده در درمان عفونتهای قارچی ، مانند کتوکونازول ، ایتراکونازول و ووریکونازول

ریتوناویر و آتازاناویر

تعاملاتی که می توانند داروهای شما را کمتر موثر کنند

هنگامی که زولپیدم با داروهای خاصی استفاده می شود ، ممکن است در معالجه وضعیت شما نیز مؤثر نباشد. این امر به این دلیل است که ممکن است میزان زولپیدم در بدن شما کاهش یابد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:

آنتی بیوتیک هایی مانند ریفامپین ، ریفابوتین و ریفاپنتین

داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین ، فنوباربیتال و فنیتوئین

نحوه مصرف زولپیدم

دوز زولپیدم که پزشک تجویز می کند به عوامل مختلفی بستگی دارد. این شامل:

نوع بی خوابی که برای درمان زولپیدم استفاده می کنید

سن یا جنسیت

فرم زولپیدم را می گیرید

سایر شرایط پزشکی شما ممکن است مانند آسیب کبد

به طور معمول ، پزشک شما را با دوز کم شروع می کند و با گذشت زمان آن را تنظیم می کند تا به دوز مناسب برای شما برسد. آنها در نهایت کمترین دوز را ارائه می دهند که اثر مورد نظر را ارائه می دهد.

اطلاعات زیر دوزهایی را که معمولاً استفاده می شوند یا توصیه می شود ، توصیف می کند. با این وجود ، حتماً دوز مصرفی را که پزشک برای شما تجویز کرده است ، مصرف کنید. پزشک شما بهترین دوز را متناسب با نیاز شما تعیین می کند.

فرم ها و نقاط قوت

فرم: قرص خوراکی سریعاً منتشر شود

نقاط قوت: 5 میلی گرم ، 10 میلی گرم

فرم: قرص خوراکی با انتشار طولانی

نقاط قوت: 5/25 میلی گرم ، 5/12 میلی گرم

فرم: قرص زیر زبانه

نقاط قوت: 1.75 میلی گرم ، 3.5 میلی گرم ، 5 میلی گرم ، 10 میلی گرم

فرم: قرص خوراکی سریعاً منتشر شود

نقاط قوت: 5 میلی گرم ، 10 میلی گرم

فرم: قرص خوراکی با انتشار طولانی

نقاط قوت: 5/25 میلی گرم ، 5/12 میلی گرم

نام تجاری: Edluar

شروع دوز مصرف: 5 میلی گرم برای خانمها و 5 میلی گرم یا 10 میلی گرم برای آقایان ، درست قبل از خواب مصرف می شود. فقط 7-8 ساعت قبل از بیدار شدن باید فقط دوز مصرف کنید.

اگر دوز 5 میلی گرم مؤثر نباشد ، ممکن است مقدار مصرف شما به میزان 10 میلی گرم در روز افزایش یابد.

حداکثر دوز: 10 میلی گرم یک بار در روز درست قبل از خواب.

دوز کودک (سنین 0 تا 17 سال)

این دارو در کودکان مورد مطالعه قرار نگرفته است. نباید در افراد جوانتر از 18 سال استفاده شود.

دوز ارشد (سن 65 سال و بالاتر)

کبد بزرگتر ممکن است مانند گذشته کار نکند. این می تواند باعث شود بدن شما کندتر داروها را پردازش کند. در نتیجه ، بیشتر دارو برای مدت طولانی در بدن شما باقی می ماند. این مسئله خطر عوارض جانبی شما را افزایش می دهد. پزشک ممکن است شما را با دوز کاهش یا برنامه درمانی متفاوت شروع کند. این می تواند به حفظ سطح زیاد این دارو در بدن شما کمک کند.

قدار مصرف بر اساس جنسیت ، سن ، وضعیت پزشکی ، سایر داروهای مورد استفاده شما و پاسخ به درمان بستگی دارد. دوز خود را افزایش ندهید ، بیشتر اوقات آن را مصرف کنید یا بیشتر از حد تجویز شده از آن استفاده کنید. بیش از 10 میلی گرم در روز مصرف نکنید. معمولاً در خانمها دوز کمتری تجویز می شود زیرا این دارو با آهستگی تر از مردان از بدن خارج می شود. برای بزرگسالان مسن معمولاً برای کاهش خطر عوارض جانبی ، دوز کمتری تجویز می شود.

اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کردید ، ممکن است علائم ترک را داشته باشید (مانند حالت تهوع ، استفراغ ، گرگرفتگی ، گرفتگی معده ، عصبی بودن ، لرزش). برای جلوگیری از برداشتن ، پزشک ممکن است دوز شما را به آرامی کاهش دهد. اگر مدت طولانی یا در دوزهای زیاد از زولپیدم استفاده کرده باشید احتمال برداشت بیشتر است. در صورت ترک مجدد ، فوراً به پزشک یا داروساز خود بگویید.

اگرچه به بسیاری از افراد کمک می کند ، اما ممکن است زولپیدم باعث اعتیاد شود. در صورت بروز اختلال در مصرف مواد (مانند استفاده بیش از حد یا اعتیاد به مواد مخدر / الکل) ممکن است این خطر بیشتر باشد. این دارو را دقیقاً مطابق تجویز مصرف کنید تا خطر اعتیاد کاهش یابد. از دکتر یا داروساز خود برای جزئیات بیشتر بپرسید.

هنگامی که این دارو برای مدت طولانی استفاده می شود ، ممکن است به خوبی کار نکند. اگر این دارو به خوبی کار نکرد ، با پزشک خود مشورت کنید.

در صورت تداوم وضعیت شما بعد از 7 تا 10 روز یا بدتر شدن به پزشک خود بگویید.

شما ممکن است چند شب اول بعد از قطع مصرف این دارو در خوابیدن مشکل داشته باشید. به این بی خوابی برگردانده می شود و طبیعی است. معمولاً بعد از 1-2 شب از بین می رود. در صورت ادامه این تأثیر ، با پزشک خود تماس بگیرید.